به نقل از «آفتاب»

پوتین: می‌شد که جنگ اوکراین رخ ندهد

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۷۷۵۹۲

آفتاب‌‌نیوز :

رهبر روسیه گفت: ممکن بود تعداد زیادی از تلفات غیرنظامی وجود نداشت، این تعداد کودک کشته نمی‌شد. با این حال، او اظهار داشت که در سال ۲۰۱۴، روسیه درک کاملی از وضعیت دونباس یا احساسات واقعی مردم محلی نداشت.

به گزارش راشاتودی، پوتین خاطرنشان کرد: «[ما] معتقد بودیم که ممکن است همچنان بتوانیم به توافقی دست یابیم و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. دونتسک و لوهانسک را با اوکراین در چارچوب توافق‌نامه‌های مینسک متحد کنیم. رئیس جمهور در توضیح بیشتر درباره این موضوع، کودتای سال ۲۰۱۴ در کی‌یف را عامل بحران بعدی در دونباس و درگیری بین روسیه و اوکراین دانست. او گفت: «اگر کودتای اوکراین در سال ۲۰۱۴ نبود، هیچ یک [از اینها] اتفاق نمی‌افتاد.

وی افزود: در آغاز قرن، به روس‌ها گفته شد که اگر کنترل خارج را بپذیرند و شروع به "بازی در زمین دیگران" کنند، همه چیز عالی خواهد بود. این افراد خارجی به دنبال کنترل روسیه بودند که وضعیت کنونی را «از جمله در منطقه عملیات ویژه نظامی» ایجاد کردند.

پوتین بدون نام بردن به طور خاص از غرب گفت که خارجی‌ها در اوکراین نیز نفوذ قابل توجهی داشتند، اما پس از سال ۲۰۱۴ آنها کنترل کامل آن کشور را به دست آوردند. من درک می کنم که ما برای بحث جدی در مورد مسائل سیاسی اینجا جمع نشده‌ایم، اما با این حال، اگر کودتای سال ۲۰۱۴ در اوکراین رخ نمی‌داد، هیچ یک از اینها اتفاق نمی‌افتاد. به سادگی هیچ کدام. ایالات متحده اعتراضات میدان را به قول ویکتوریا نولاند، معاون وزیر امور خارجه "جراحی" کرد و در نتیجه ناسیونالیست‌های اوکراینی در فوریه ۲۰۱۴ قدرت را به دست گرفتند.

اوآنها را «نئونازی‌های آشکار» توصیف کرد که قاتل استپان باندرا، همکار نازی‌ها در جنگ جهانی دوم را تمجید می‌کنند. پسران ما در منطقه عملیات ویژه نظامی با چه کسانی می جنگند." بسیاری از اوکراینی‌ها «حتی نمی‌دانند چه کار می‌کنند» یا متوجه می‌شوند که از آنها به عنوان سپر دیگران استفاده می‌شود. آنها بازی دیگران را انجام می‌دهند، اما ما باید برای منافع خود، برای مردم و برای کشورمان بجنگیم.

توافق‌نامه‌های مینسک با میانجیگری آلمان و فرانسه برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ و پس از برکناری رئیس‌جمهور وقت ویکتور یانوکوویچ امضا شد که اوکراین را وارد درگیری بین دولت پس از کودتا در کی‌یف و مناطق دونتسک و لوهانسک کرد. پس از تبدیل شدن به جمهوری‌های مردمی مربوطه، این مناطق در همان سال استقلال خود را از اوکراین اعلام کردند. این توافقنامه به منظور اعطای وضعیت ویژه به مناطق دونتسک و لوهانسک در داخل کشور اوکراین طراحی شد. با این حال، اجرای آنها متوقف شد - چیزی که مسکو بارها کی‌یف را مقصر آن دانست.

پیتر پوروشنکو، رئیس جمهور سابق اوکراین، آن زمان اعتراف کرد که هدف اصلی کی‌یف استفاده از این معامله برای خرید زمان و «ایجاد نیروهای مسلح قدرتمند» بوده است. در فوریه ۲۰۲۲، کرملین جمهوری های دونباس را به عنوان کشورهای مستقل به رسمیت شناخت و از اوکراین خواست که رسماً خود را یک کشور بی طرف اعلام کند که هرگز به هیچ بلوک نظامی غربی نخواهد پیوست. در ۲۴ فوریه، روسیه با اشاره به عدم اجرای توافقات مینسک توسط کی یف، نیروهای خود را به اوکراین اعزام کرد. پوتین در آن زمان از لزوم حفاظت از جمعیت روسی زبان دونباس صحبت کرد.

پاییز امسال، چهار قلمرو سابق اوکراین، جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک، و همچنین مناطق خرسون و زاپوروژیا، پس از همه‌پرسی به روسیه ملحق شدند.

پوتین همچنین گفت که کشورش علیه مردم اوکراین نمی‌جنگد، بلکه با رهبری و نیروهای خارجی که از این کشور به‌عنوان واسطه استفاده می‌کنند، مقابله می‌کند.

او مدعی شد که نظامیان اوکراینی به عنوان "گوشت جلو توپ" توسط رژیم نئونازی در کی‌یف مورد استفاده قرار می گیرند.

رئیس‌جمهور روسیه افزود: کسانی که به اوکراین تسلیحات می‌رسانند و دولت کی‌یف را تامین مالی می کنند، هیچ توجهی به خسارات اوکراین ندارند.

پوتین با استناد به اطلاعات تاکید کرد: در همین حال، افرادی که مطابق دستورات عمل نکنند، دقیقاً در مقابل همرزمان خود اعدام می‌شوند. فضای اخلاقی کاملاً متفاوتی [در نیروهای کی‌یف] وجود دارد و این یک بار دیگر تأیید می‌کند که «ما با یک رژیم نئونازی سر و کار داریم، بدون هیچ اغراقی».

رئیس جمهور روسیه گفت که در پرتو چنین وضعیتی، مسکو بیشتر اطمینان دارد که با محافظت از مردمی که در سرزمین‌هایی زندگی می‌کنند که اخیراً به فدراسیون روسیه پیوسته‌اند، کار درستی را انجام می‌دهد.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه روز جمعه گفت اگر کودتای سال ۲۰۱۴ در کی یف رخ نمی داد، می شد از درگیری های جاری در اوکراین جلوگیری کرد. پوتین در صحبت با مادران سربازان روسی تاکید کرد که آشفتگی میدان منجر به کنترل مستقیم غرب بر نهادهای اوکراینی از طریق نئونازی‌های آشکار شد که روسیه چاره‌ای جز مخالفت با آنها ندارد.

او گفت که رهبری کشور و شخص او فرزندانشان را قهرمان می دانند. پوتین فاش کرد که پیشنهاد ملاقات با مادران سربازان را داده است زیرا می‌خواست نظرات آنها، تجربیات دست اول و اطلاعاتی که از خط مقدم دریافت کرده‌اند را بشنود.

رئیس جمهور روسیه با اشاره به اینکه "زندگی پیچیده‌تر و متنوع تر از آنچه در رسانه‌ها و اینترنت نشان داده می‌شود"است ، خاطرنشان کرد: "در آنجا اصلا نمی‌توان به هیچ چیز اعتماد کرد" به دلیل حجم فوق العاده اخبار جعلی، دروغ و ... فریب. اطلاعات همچنین یک سلاح است و حملات اطلاعاتی یکی از موثرترین انواع جنگ است.

او همچنین در مراسم جشن پانزدهمین سالگرد تاسیس شرکت روستک گفت: غول صنعت دفاعی روستک را کلید تضمین "حاکمیت تکنولوژیک" روسیه دانست اما گفت که باید از تجربه رزم واقعی در مقابله با تسلیحات غربی در اوکراین برای بهبود برخی سیستم های داخلی استفاده کرد.

پوتینروستک را مسئول توسعه، تولید و صادرات محصولات با فناوری پیشرفته، نه تنها برای مقاصد نظامی، بلکه برای استفاده غیرنظامی دانست و گفت: تجربه‌ای که ما در جریان عملیات ویژه [در اوکراین] و مقابله با مدل‌های مدرن غربی تجهیزات نظامی به دست آورده‌ایم بسیار خوب است و باید برای بهبود کیفیت، قابلیت اطمینان و ویژگی‌های رزمی برخی از انواع تجهیزات داخلی استفاده شود.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ولادیمیر پوتین جنگ اوکراین رئیس جمهور روسیه دونتسک و لوهانسک سال ۲۰۱۴

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۷۷۵۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.